Ceres’te yapılan son araştırmalar, bu cüce gezegende yaşanabilir ortam potansiyelinin bulunduğunu ortaya koydu. Bilim insanları, su ve diğer yaşam destekleyici unsurların varlığını inceleyerek, uzayda yaşam arayışını yeni bir boyuta taşıyor.
Bilim insanları, Güneş Sistemi’nin ilginç köşelerinden biri olan Mars ve Jüpiter arasındaki Asteroit Kuşağı’nda yer alan cüce gezegen Ceres’in “yaşanabilir ortam” barındırabileceği ihtimalini ortaya koydu. Bu keşif, astrofizik ve gezegen bilimi alanındaki önemli gelişmelerden biri olarak dikkat çekiyor.
Invers.com’da yer alan habere göre, araştırmacılar, Ceres’teki derin bir okyanusta yaşam için gerekli bazı organik bileşenlerin oluşmuş olabileceğini belirlediler. Asteroit kuşağındaki en büyük gök cismi olan Ceres, tuz ve hidrokarbonlar içeren buzlu bir yüzeyin altında tuzlu su okyanusları barındırıyor.
Ceres’te bulunan büyük göktaşı kraterlerinden biri olan “Ernutet” çevresinde, yüzlerce kilometrekarelik alanda organik kimyasallar olarak bilinen alifatik bileşenlerin yayıldığı alanlar keşfedildi. Bu durum, Ceres’in potansiyel yaşanabilirliği hakkında önemli ipuçları sunuyor.
Araştırma ekibi, kraterdeki alifatik bileşenlerin, uzayda maruz kaldıkları radyasyon bombardımanının etkisiyle hızla yok olma eğiliminde oldukları için, muhtemelen nispeten kısa bir süre önce yüzeye çıkmış olabileceğini ortaya koydu. Organik Kimyasallar Üzerinde Deneyler gerçekleştiren ekip, İtalya Ulusal Astrofizik Enstitüsü’nde gezegen bilimci olan Prof. Dr. Maria Cristina De Sanctis liderliğinde toplandı.
Ekip, NASA’nın 2012 yılında gerçekleştirdiği “Dawn Görevi” sırasında elde edilen veriler doğrultusunda laboratuvar ortamında Ceres’teki kimyasallara benzer bir karışım üretti. “Ernutet Krateri” çevresinde bulunan alifatik organikleri içeren bu karışım, organik molekülleri parçalayan “uzay aşındırmasını” taklit etmek amacıyla güçlü ultraviyole radyasyon ve hızlı hareket eden iyonlarla (elektrik yüklü atomlar) bombalandı.
Böylece, söz konusu organik maddelerin çözünüm süresinden yola çıkarak Ceres’in yüzeyinde ne kadar süredir bulunduğu tespit edilmeye çalışıldı. Son 10 Milyon Yıl İçinde Oluşmuş olduğu belirlenen organik bileşiklerin, bir miktar koruma sağlayan kil benzeri maddelerle karışmış olmasına rağmen, radyasyona dayanıklı olmadığı görüldü. Araştırma, Ernutet Krateri çevresindeki bu tür hidrokarbonların bölgeye yaklaşık 10 milyon yıl içerisinde gelmiş olabileceğini gösterdi. Yapılan simülasyonlar, organik moleküllerin kuyruklu yıldızlar veya daha küçük asteroitler tarafından taşınmadığını, muhtemelen Ceres’in derinliklerinde oluşmuş olabileceğini öne sürdü.
Yaşam Barındıran Bir Alan Olabilir düşüncesini destekleyen De Sanctis ve ekibi, “Ernutet Krateri’nde bulunan organik bileşikler, Ceres’in derin okyanusunun en az birkaç yüz milyon yıl süren evrimi boyunca oluşmuş olabilir” ifadesini kullandı. Kraterin yüzeyinde bulunan organik bileşiklerin, çatlaklardan sızarak veya küçük meteor çarpmaları ve toprak kaymaları gibi etkenlerle yüzeye çıkmış olabileceği vurgulandı. Ekip, Ceres’in ve özellikle Ernutet Krateri’nin etrafındaki alanın, olası “yaşam barındıran” veya “yaşamı destekleyebilecek ortam” araştırmaları için önemli adaylardan biri olduğuna işaret etti.
