Sevmeyi Sevmek
Polyanna olmakla suçlandınız mı hiç, bana oluyor arada, kötücül bir şekilde değil tabi.
Sıkça kendimi şanslı hisseder şükrederim, etrafımda olan kişi ve olaylardan dolayı.
Hepsi harika olduğu için değil, bende gelişime sebep oldukları için.
Bu gün onlardan değil var olan, olmasından mutluluk duyduklarımdan bahsederken birazda iyilikten konuşalım.
Benim yaşam amacım elimden geldiği kadar “daha” olmak üzerine.
Olabildiğince iyi, akıllı, yardımsever, sevgi dolu ….
Mükemmeliyetçi miyim, sanmıyorum ama derseneniz onu da alır kabul ederim
Neden bu kadar prensipli, etik, kurallı, nazik, hassas olduğum soruldu, üstelikte abartılacak kadar da değilim.
Arkadaşlarımla bunu konuştuğumuz, hepimizin şahitliğinde olduğu için rahatça yazdım.
İyiliği seviyorum ve paylaşmayı, benim için büyük bir konfor alanı yaratıyor.
Ama fark ettim ki en çok sevdiğim, insan.
O yüzden SEVGİ benim yaşam amacım, enerji kaynağım.
Çevreme bakıyorum ve ne çok iyi insan, iyilik görüyorum.
Polyanna diyenlerden biri kızım, küçüklüğünden beri der.
“Sana göre herkes iyi annee ” en favori cümlesiydi.
Herkes tümden iyi değil ki, ben onların iyi taraflarını görmeyi seçiyorum.
Oldukları gibi kabul edip, sevdiğim yönleriyle muhattap olunca hiç sorun olmuyor.
Evet insan seviyorum ama ne yaparsam yapayım sevemediklerim de oluyor.
Hayatımdan çıkardığım, yok saydığım, eh bir şey öğrendik o da bedeli oldu dediğim insanlarda geldi geçti.
Ben de kimbilir ne çok kişinin hayal kırıklığıyımdır.
Herkesin en sevdiği ya da en beğendiği olmam mümkün değil.
Kaç kez ben de yolda bırakılmışımdır ( bir kaçını biliyorum).
Mükemmeli herkes seviyor zaten kusurlarını görüp yine de sevebiliyorsak, insan sevgisinden bahsedebiliriz.
O zaman da çevremiz şükredecek bir sürü insan ve olayla dolu oluyor
Diğerleri mi, anmayız biter, yok sayınca yokmuşlar gibi olmaz mı, hepimiz olmadık mı?
Kötü hatırlayacaksak, hatıraları da unutmak gerekmez mi?
Arada söylensek de sevdiklerimiz ve mesafe koyup tamamen korunduklarımız da var.
Sonuçta insan sevenler iyilik ve sevgi ortak paydasında buluşuyor.
Özel olanlar yok mu, var elbette.
Az insanı çok severim diyorum bazen.
Genel insan sevgisi ve canım dediklerimize duyduğumuz derin sevgi ayrı.
” İnsan olmakla övünenlerin insanlığa en büyük lekeleri ve travmaları miras bıraktığı dünyada, bu travmalarla yaşayıp, lekeleri temizlemeye çalışarak geçiyor hayatımız “diye bir cümle okudum.
İyilikten, insan sevgisinden hatta doğa, hayvan sevgisinden bahsederken bu da var yaşamımızda.
iyiliğin kuralları yoktur, o hissedilebilir ve içten gelir. Sevgi de öyledir, sevmeyi beceremediniz diye devam ediyordu yazı.
Hepsi de ne kadar doğru.
Sözü bir alıntıyla bitirelim.
Siz ruhunuzun (bilinçaltınızın) kaptanı ve kaderinizin efendisisiniz. Unutmayın, seçme yeteneğiniz var. Hayatı seçin! Sevgiyi seçin! Sağlığı seçin! Mutluluğu seçin!
Joseph Murphy, Bilinçaltının Gücü
Dünyayı sevgi kurtaracak.
Sevgiyle kalın.